‘Als voorman probeer ik altijd iedereen er bij te betrekken’ - Marco Hofkens
Hij was al jong voorman. ‘Ik zal 26, 27 jaar zijn geweest.’ Van collega in de ploeg wordt Marco Hofkens ineens leidinggevende. En ook al heeft hij dan al aardig wat opleidingen achter de rug: ‘Best lastig, je moet mensen aansturen die veel langer in het vak zitten dan jij.’ Maar in die rol heeft hij zijn draai gevonden, ook omdat hij nog altijd graag ‘zelf de schep pakt om een paar meter te graven’. Op z’n 33ste wacht Marco even af om een volgende stap te zetten.
Om iets over elf uur zwaait de deur van de keet op het project ‘De Groene Vaart’ in Oudenbosch open. ‘De Groene Vaart is een groot nieuwbouwplan. We zijn de leidingen voor water, elektra en hogedruk-gas aan het aanleggen en vervangen.’ Prominent in de keet hangt de werktekening. ‘Ja, we hebben bij Baas tegenwoordig ook alles op tablets. Maar om iedereen te laten zien wat we gaan doen vind ik het belangrijk om het werk aan de muur te hangen.’
‘Voorman gas en waterfitter’ vermeldt zijn eigen profiel op LinkedIn. Het is een flinke promotie in veertien jaar tijd. Als negentienjarige begint Marco als assistent-monteur (‘zeg maar grondwerker’) bij Baas. ‘Het was mijn eerste werkgever. Ik heb op het CIOS gezeten. Ik woonde toen – en nu nog – in Made. Het CIOS zat in Breda. Ik kon er op de fiets naar toe. Maar het derde jaar ging de opleiding verder in Goes. Daar moest ik met de trein naartoe. ’s Morgens om zes uur de deur uit, ’s avonds om half acht thuis. Toen ook de stage nog eens tegenviel had ik het wel gehad met die opleiding.’
‘Opleiding volgen?’
Als hij een jaar aan de slag is, begint hij aan de opleiding gas/waterfitter, met één dag school in de week. Het zal niet bij die ene opleiding blijven. Deels op eigen initiatief, deels gestimuleerd door Baas. Marco: ‘Bij het eerste sollicitatiegesprek vroegen ze al of ik zin had om een opleiding te volgen. Toen ik er een half jaar mee klaar was kwam weer de vraag: en, heb je nog interesse? Vrij snel daarna ben ik weer een opleiding gaan doen, je zit dan toch nog in de schoolmodus. De laatste opleiding die ik heb gevolgd was vijf jaar geleden die voor technicus gas op mbo4-niveau.’
Voorman: even wennen
Zijn toenmalige voorman laat de leiding al snel over aan Marco. ‘Toen hij steeds vaker andere verantwoordelijkheden kreeg, heb ik de ploeg overgenomen. Ik zal 26, 27 jaar zijn geweest. Ja, nog vrij jong. Je moet mensen aansturen die veel langer dan jij in het vak zitten. Ik vond het wel wennen. Een voordeel was: ik had altijd in de ploeg meegewerkt. En als voorman probeer ik altijd iedereen er bij te betrekken, van de grondwerker tot de kraanmachinist. Als we een nieuw werk hebben, neem ik altijd even de tijd om uit te leggen wat de bedoeling is. En heeft iemand een vraag, dan kan hij die altijd stellen. Ik ben niet de voorman die zegt: hé, het moet per se zo.’
Handen uit de mouwen
En hij is vooral mééwerkend voorman, zegt Marco erbij. ‘Omdat ik meewerken het leukste vind wat er is. Ik kan niet de hele dag stil staan en kijken hoe een ander bezig is. Dan duurt de dag voor mij veel te lang. Ik pak liever de schep om een paar meter te spitten.’ Ook omdat hij in die rol als praktijkbegeleider de ‘jonkies’ binnen Baas op weg kan helpen: mbo-studenten die via het traject ‘Geef het door’ de kennis aangereikt krijgen van ervaren collega’s.
Geen uitvoerder willen zijn
Hoe ziet zijn verdere toekomst eruit? ‘Ik heb de opleiding technicus gas gedaan. Ik heb nu niet de behoefte om meer te doen. De uitvoerder, Jim Pals, komt elke dag even langs voor overleg. Daar kan ik het goed mee vinden. Maar zelf zou ik geen uitvoerder willen zijn. Dan gaat je telefoon de hele dag, en ik vind het leuk om buiten bezig te zijn. Om ergens anders te gaan werken? Nee. Ik voel me hier thuis. Overal waar ik kom geeft het een goed gevoel. Mensen binnen Baas zijn heel open. Gastvrij. Ook op kantoor, de mensen van de directie zijn aardig. Ik voel me hier gewoon thuis. Baas is gewoon een heel goede werkgever. Ik zou niet zomaar ergens anders naartoe gaan.’